२८ मार्च २००९

मुजरा

वेदना हृदयातली ती परत तुज बघताच आली
अन मनाच्या आरशाची पारदर्शी काच झाली

निघुनी जो गेलास तेव्हा वळुनीही ना पाहिले
आज कैसी मैफिलीची फिरुनी तुजला याद आली ?

मूक झाली गजल माझी,शब्दही हरवून गेले
सूरराणी रागिणीची तान पण घेता न आली

छेडिल्या तारा सतारीच्या तरी झंकार नाही
द्यावया मुजरा तुला निस्तब्ध ही जणु रात झाली

ओळखीचे स्मित दिले तू चषक देता छलकता
मेघ आकाशात नसता ही कशी बरसात झाली ?

1 टिप्पणी: