साता जन्मांसाठी

भाग्यवती ठरले मी जेव्हा सखयाने मजला वरले
अन झाले निर्धास्त तयाच्या मिठीत मी जेव्हा शिरले

नकोच मंचक विसावयाला, मिळो मला त्याचा वक्ष
जसा लतेला आधाराला हवा ताठ कणखर वृक्ष

मिठीत त्याच्या विसावताना नकळत मुख होता वरती
संधी साधुनि उमटवी ठसा ओठांचा ओठांवरती

म्हणे पानवेलीसम ऐसी प्रिये सदा बिलगून रहा
मान वळवुनी मम मुखाकडे असेच डोळे मिटुन पहा

सखयाचे मुखकमल कल्पिते मिटलेल्या डोळ्यामधुनी
अन प्रेमाच्या वर्षावाने पुरी चिंब होते भिजुनी

दयाघना रे हाच मिळो मज वर साता जन्मांसाठी
अन दे ताकत सावित्रीसम यमास धाडाया पाठी