बाइ, बाईऽ आज होणाराय उठायला उशीर
सांगावे का कपाळाची उठली होती शीर?
आपला साध्या पोटदुखीवर नाई भरवसा
बघायलाच हवा रेड झालाय का घसा
रात्री पासुन पाठ, पाय दुखवावेत काय?
का डोळ्याना आप्ल्या टायर्ड ठरवावे काय?
जेवणात होते श्रीखंड मस्त, अजुन आहे सुस्ती
"बनूऽऽ, शाळा!" ऐकू येताच झोपच येते नुस्ती
"एक्स्क्यूजेस का?" म्हण्ता?, माझे होमवर्क नाई झाले
सोने वाटायच्या भरात राहूनच गेले
टीचर रागावल्या की रडू येते डोळे भरून
रहावे का घरीच आज शाळेला दांडी मारून
आई आहे खमकी, काही ऐकायची नाही
शक्कल नवी लढवायला हवी आता काही
बाबा होतात फितुर अन मलाच रागवतात
द्यावे झाले मॅटर आता आजोबांच्या हातात
पप्पीची नि मिठीची द्यावी जराशी लाच
गालावर घासुन गाल गळ्यात टाकावा हात
बोलावं, "ऑज्योबॉ ऑज शॉळेत जॉय्चं नॉय"
म्हणतिल, "एव्हढंच? हात्तिच्या ! ओक्के बनुताय"
३० सप्टेंबर २००९
याची सदस्यत्व घ्या:
टिप्पणी पोस्ट करा (Atom)
Very goodddd! You have depicted the nature of kids in the right words!
उत्तर द्याहटवाMangesh Nabar