"क्या नामऐ तेला?"

रोज संध्याकाळी प्रॅममधून बंटीबाबांची एक रपेट कॉलनीतल्या क्रिकेट ग्राउंडवरून असते. छोट्या छोट्या मुलांना घेऊन कितीतरी आईवडील तिथे आलेले असतात. दोन तीन रशियन फॅमिलीज देखील असतात त्यांच्यात. बंटीच्या प्रॅमच्या वाटेवरच बाकांवर आईवडील असतात बसलेले आणि त्यांची गोंडस मुलं मजेत आवतीभवती बागडत असतात. बंटीबाबा नेहमी प्रॅममधे बसल्याबसल्या मान वळवून वळवून, कुतुहलाने, काही तरी प्रश्न पडल्यासारखं त्यांच्याकडे बघतात.

बाबा, तुम्मी बनुताईला शांगा काऽय तली
भूऽऽल नाई नेत मला आल्यावल घली
तुम्मी आनि आबा कशे नेता लगेच उचलुन
तिलाच फक्त लावायलाऽ लागते लालीगोली

नेते जेव्वा, तेव्वा नेते एकाच थिकानी
जिते अश्तात खेलत तिच्या खाश मैतलनी

क्लिकेत ग्लाऊंदवऽल भेत्तात मैतल्नी तिच्या
"कित्त्त्त्ती क्यूऽऽत" मनत माजा घेतात गाल्गुच्चा

कशं शांगू त्याना, बाबा, दुक्तो माजा गाल
पप्पी त्या घेतात तेव्वा होतो लालीलाल

आनि वल शांग्तात आप्ली पप्पी घे मनून !
लाज वात्ते ना ओ मला, हश्तात शग्ले बगून

बाबा, एक मुल्गी येते, हम्प्ती दम्प्ती दब्बु
दोले निले निले आनि गाल गुब्बु गुब्बु

गोली गोली पान आनि केश शोनेली
शग्ले मन्तात की ती आए लशियामदली

बाबा शांगा, नाव कशं विचालू तिला?
"वॉत्च्योल नेम?" मनू का? की "क्या नामऐ तेला?"

उठा उठा बंटिबाबा

कोंबड्यानं दिली कुकुच्कू बांग
उंदरानं टाकली सायकलवर टांग

बाजारात गेला आणायला खाऊ
तर आलि आडवी पोलीस माऊ

पोलिसमाऊनं वाजवली शिटी
भूभू लागला माऊच्याच पाठी

माऊची उडली तारांबळ
उंदराला चढलं हत्तीचं बळ

उंदीरमामाला मिळालि सूट
स्वतासाठी घेतले बाटाचे बूट

मामीसाठी पुरण पोळ्या
पिलांसाठी चॉकलेट, गोळ्या

वजनदार वस्तूनी भरलं दप्तर
सायकलचं चाक मग झालं पंक्चर

उठा उठा बंटिबाबा जागे व्हा
कुर्रकुर्र दात घासुन तोंड धुवा

जाऊ द्या तो उंदीर जाऊ द्या ती माऊ
आपण आपले तोंड धुवुन ब्रेकफास्ट खाऊ

सेप्रेट कॉट

बाबा माझा फर्स्ट हॅपी बर्थ्डे काल झाला
तेव्हा “बंटी मोठा झाला” तुम्हीच म्हणाला

आई, आता हवी मला माझी सेप्रेट कॉट
तुमच्या दोघांमध्ये माझी लागते पुरी वाट

जागा नस्ते लोळाय्ला तुम्च्या दोघांमद्धे
बाबांच्या पोटात ग मग बस्तात माझे गुद्दे

तुलादेखील लाग्तात नं खायला माझ्या लाथा?
म्हणून तुमच्या दोघात मी झोप्णार नाई आता

हं, पण आभाळ गडगडून पाऊस धुम्म्धार पडेल
आणि मोट्ठ्या आवाजात वीज कडकडेल

नाय्तर बागुलबोवा आला असेल अंधारात
तेव्हा मात्र उडी मारून येईन मी दोघात

घे हं तेव्हा गुर्फटून कुशीत तुझ्या मला
बाबा जाऊ देत तेव्हा आजोबांच्या सोबतीला

आई मला लागलीये भूक खूप खूप

आई मला लागलीये भूक खूप खूप
वरणभातावर घाल खूप सारं तूप

आजोबा भरव्तिल करून गोलगोल घास
अग त्यांच्या घासाना चव अस्ते खास

किती छान कुस्करून मऊ कालवतात
मज्जा येते जाताना गुट्टुक्क पोटात

मधनंच लाव्तिल घासाला लोणच्याचं बोट
खाताखाता होऊन जाईल टुम्म माझं पोट

देईन बर का नंतर मी ढेकर "ओब्ब्बा"
हसून "शाब्बास बंटीबाबा" म्हण्तिल आजोबा

कल्लेवाल्या माशाला फुटल्या मिश्या दोन

बनुताई आता मोठ्या झाल्यात. बंटीबाबाला कडेवर घेऊन एंजल मासे असलेल्या फिश टँकसमोर हे गाणं म्हणून त्याला रिझवतात. प्रत्येक कडव्यानंतर "है" म्हणत पहिलं कडवं रिपीट करताना बंटीबाबाला हळूच एक झोका देतात तेव्हाचं बंटीबाबाचं खिदळणंही ऐकण्यासारखं असतं.

कल्लेवाल्या माशाला फुटल्या मिश्या दोन
मनीमाउनं केला त्याला ट्रिंग ट्रिंग फोन
है........

"अरे फिशी फिशी, तुला आली कशी मिशी?
टोचेल न रे मला, मग खाऊ तुला कशी?"
है........

मासा हसला गडगडून म्हटला "द्दे ट्टाळी,
मनीमाऊ, खा आता फुटासची गोळी"
है.......

पाण्यात बुडवुन पंजा बसली मनीमाऊ टपून
चान्स बघता बघता गेली तिथच तशीच झोपून
है.......

मध्यपूर्वेतील IBM (इन्शाल्ला बुक्रा मुम्किन)

अरबी देशांमध्ये, जिथे माझे पाव शतकाहून जास्त काळ वास्तव्य आहे, सरकारी कचेर्‍यांमध्ये जो अनुभव येतो तो इथल्या मित्रांच्या एका मैफिलीत मी वर्णन केला होता. अपरिचित उर्दू-अरबी शब्दांचे अर्थ आधीच देतो म्हणजे कविता वाचताना बुचकळ्यात पडावे लागणार नाही.

सियासी मक्तब : सरकारी कचेरी
रवैय्या: प्रघात
लाजिम: आवश्यक
अस्सलाम अलैकुम, वालैकुम सलाम: तुम्हाला नमस्कार, तुम्हाला प्रति-नमस्कार
गर: जर, अगर
हमवतनी: त्याच्याच देशाचा नागरिक
लब: ओठ
ईमान: धर्म
पेशानी: कपाळ
या हाला, श्लोनक, तैय्यिब कैफिलहाल’: हॅलो, काय रागरंग? ठीक? काय हालहवाल?
लफ्ज: शब्द
कहवा वल्ला चाय ?: काय घेणार? वेलचीची कॉफी की चहा?
मर्रा मर्रा: पुन्हा पुन्हा
मुहंदीस: इंजिनीयर (पण सगळ्यानाच 'साहेब' या अर्थी म्हणायचे संबोधन)
नाम्: अरबीमधे 'हो' (येस्)
पैगाम: संदेश
इन्शाल्ला : अल्लाची इच्छा असेल तर
बुक्रा : उद्या
मुम्किन: शक्य आहे
मामुष्किल : काही कठीण नाही
मास्सलाम: ठीक, निघा आता, नमस्कार !
'इन्शाल्ला बुक्रा मुम्किन मामुष्किल मास्सलाम'चा एकत्रित अर्थ 'आज नाही, जमल्यास उद्या बघू, निघा आता'.)

वाचा तर आता,

किसी सियासी मक्तबमे जो रहता है रवैय्या
बता रहा हूं इसीलिये के तुम्हे सबक हो भैय्या
सुनके याद रखो लाजिम है सबको कहे 'सलाम'
अस्सलाम अलैकुम, वालैकुम सलाम

मिलना है जिन जनाबको वो समयपे ना आएंगे
आएंगे तब मोबाइलपे बोलते रह जाएंगे
देखेंगे जब उठाके आंखे कहेंगे सिर्फ 'सलाम'
अस्सलाम अलैकुम, वालैकुम सलाम

बाद तुम्हारे आनेवाला गर हमवतनी होगा
इस कोनेसे उस कोनेतक लब फैलाएगा
तुमसे पहले उसको मिलना यहि इनका ईमान
अस्सलाम अलैकुम, वालैकुम सलाम

गले मिलेंगे, चूमेंगे पेशानी, नाक और गाल
पूछेंगे 'या हाला, श्लोनक, तैय्यिब, कैफिलहाल?
दस मिनटोंतक लेते रहेंगे इन लफ्जोंसे काम
अस्सलाम अलैकुम, वालैकुम सलाम

इसके बाद पूछेंगे 'कहवा वल्ला चाय?'
मर्रा मर्रा कहवा लेके फिर मांगेगे चाय
इतनेतक भी मुम्किन है ना निकले कामका नाम
अस्सलाम अलैकुम, वालैकुम सलाम

घडी दिखाए आके यहाँ दो घंटे होने आये
शायद भूल गये होगे तुम यहाँ किसलिये आये
मुहंदीस जो कहते जाते तुम बस् कहना 'नाम्'
अस्सलाम अलैकुम, वालैकुम सलाम

इसमेसे यदि मिलेगा मौका कह डालो जो काम
मिल जाएगा सुननेको फिर हरपलका पैगाम
'इन्शाल्ला बुक्रा मुम्किन मामुष्किल मास्सलाम'
अस्सलाम अलैकुम, वालैकुम सलाम

लमाण

आज हितं उद्या तितं, कुटं परवा तेरवा ?
कोन कशाला पुसंल ? हाय कुनाला पर्वा ?

जिनं हाय सटवाईच्याच हातामदलं खेळनं
कुनाच्याबी बा ला न्हाई आलं भरमन (भ्रमण) टाळनं

जवा गुर्‍हाळ सप्पल तवा पालं उठायची
आन् अंगातली हाडं जरा ज्यादाच वठायची

पाय बांधलं गाडाव जसं खुरडत खुरडत जाई
ह्योबी तश्याच चालीनं वाट रखडत र्‍हाई

मुंडी खाली घालूनच हाये जायचं व्हाऽत
कागदकपटा जाई जसा पानलोट बहावात

कवा पडला पान्यात आणि कुटं जानं हाये
ठावं न्हाई त्येला ! तसंच ह्येचंबी जिनं हाये

जातीला म्हन्त्यात चोरटी, पन प्वाट खपाटीला
कुठं गेला सांगा मं त्यो कंदी मारल्याला डल्ला ?
आ ? सांगा की वो !