बनूताईंची मनवामनवी

आजोबा माला आणखिन एक चॉकलेट पायजेलाय
द्या नं आजोबा, द्या नं
आई? नाय देत ती. उठत नाई
तुमी द्या नं. द्या नं आजोबा

म माझ्या वेण्या बांधून द्याल ?
आई नाई बांधत. क्लीप लावते नुस्ती
तुमी बांधा. हं अश्शा
बघा. दिल्या नं बांधायला ?
मं आतां द्या चॉकलेट

आजोबा, बघा नं इकडं
भो ऽ ऽ ऽ! नाई घाबलत? नाई घाबलत?
बघा आता मी डोळ्यांचा बागुलबुवा केलाय
घाबललात की नाय? आतां द्या
द्या आता चॉकलेट

आजोबा, तुमी मला काय हाक मालता?
बागड-बन-बनूताई, न?
आता हाक माला, म्हणा, आता म्हणा.
बघा. दिलं न म्हणायला.
म आतां तरी द्या नं माला चॉकलेट
द्या नं आजोबा. द्या नं.

आजोबा, तुमाला एक सांगू?
मला नं ऽ ऽ बाबा इडली खायला नेनाल आएत
तुमाला पन नेईल मी. येनाल?
हापिसातनं आले नं म्हनजे जायचय त्यांच्या गाडीतनं, येनाल?
हं? हं? येनाल काय?
म आता द्या माला चॉकलेट.
द्या नं, द्या नं.